Υπάρχει περίπτωση αυτό που ζούμε να μην είναι αυτό που θέλουμε ή αυτό που θέλουμε να μην μπορούμε να το ζήσουμε και συνεπώς να νομίζουμε ότι δεν το θέλουμε; Ας το εξηγήσω καλύτερα. Περιμένουμε κάτι πως και πως και όταν έρχεται, κάτι μέσα μας αλλάζει, εκεί που είμαστε έτοιμοι να χαρούμε σηκώνονται γιγαντιαία τείχη που μας εμποδίζουν να ζήσουμε τη στιγμή σαν να μην θέλουν να είμαστε χαρούμενοι. Έτσι σκεφτόμαστε μήπως δεν είναι αυτό που θέλουμε. Ασυνείδητα χωρίς πολύ σκέψη. Πως όμως θα βρεθούμε στην τέλεια κατάσταση αφού τίποτα δεν είναι τέλειο, αναρωτιέμαι. Πρέπει να κάνουμε μεγάλη προσπάθεια για να πηδήξουμε αυτά τα τείχη αλλά και πάλι δεν ξέρουμε αν ποτέ τελειώνει όλο αυτό. Βάσει ανάλογων εμπειριών την τελευταία φορά που το έκανα στη συνέχεια το μετάνιωσα. Μου πήρε μήνες για την ακρίβεια. Αν το ξανά κάνω θα έχω τα ίδια αποτελέσματα; Μήπως το μυαλό μας φτιάχνει αυτό το κάτι που θέλουμε "τέλεια" και όταν το συναντάμε και δεν είναι έτσι όπως το έπλασε ο νους απογοητευόμαστε; Αλλά τα τείχη τι ρόλο παίζουν; Μήπως είναι ο τρόπος του μυαλού να μας πει ότι δεν περνάς καλά συνέχισε να ψάχνεις ή μήπως οι άνθρωποι δεν είμαστε ποτέ ευχαριστημένοι και επιζητούμε πάντα το καλύτερο, το τέλειο; Μπέρδεμα με έπιασε και άναψα ένα τσιγάρο, εκεί δεν υπάρχουν τείχη, είναι μονόδρομος. Το κάνεις ξέροντας όλες τις συνέπειες, αλλά νιώθεις καλά. Ίσως έτσι πρέπει να λειτουργούν όλα. Να τα κάνουμε ξέροντας όλες τις συνέπειες αλλά να μην μας νοιάζει αρκεί να περνάμε καλά και να μην βλάπτουμε τους γύρω μας. Αν όμως βλάπτουμε τον εαυτό μας; Να ανάψω ακόμα ένα τσιγάρο;
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου