Ταξίδια σε όμορφες χώρες και μέρη..

Από μικρό παιδί μου άρεσαν πολύ τα ταξίδια.. Μπορώ να πω ότι έχω κάνει πολλά και στο εσωτερικό και στο εξωτερικό. Στην ηλικία των 3 χρόνων έκανα το πρώτο μου από Γερμανία (όπου και γεννήθηκα) στην Ελλάδα.. (από όπου κατάγομαι). Μετά στα 8 μου χρόνια οι γονείς μου με "έστελναν" στο χωριό , τότε άλλωστε εκδηλώθηκε και η αγάπη μου για τα αεροπλάνα συνεπώς και για τα ταξίδια.. Ένιωθα τόσο ωραία που μπορούσα να δω τον κόσμο από ψηλά και να αφεθώ με τις σκέψεις μου πάνω απ'τα σύννεφα, μπορούσα σχεδόν να ακουμπήσω μερικά απ'αυτά..Αφού λοιπόν είχα πάει σε πολλές πόλεις και χωριά στην Ελλάδας, με τους γονείς μου φυσικά, ήθελα να ταξιδέψω στο εξωτερικό.
   Ήμουν πλέον 15.5 όταν πήγα στην Γερμανία για Χριστούγεννα. Ήταν τόσο όμορφα, είδα το μέρος που γεννήθηκα, τον τρόπο ζωής του λαού αυτού, την κουλτούρα, την γλώσσα τους, τα διαφορετικά τοπία και τον καιρό.. 'Ολα πανέμορφα. Μετά από 3 περίπου μήνες πήγα στην Ολλανδία, με πρόγραμμα ανταλλαγής μαθητών, επίσης πανέμορφα..  Άλλη κουλτούρα, άλλος κόσμος όλα τόσο διαφορετικά αλλά και τόσο ίδια.. Ένιωθες μία απέραντη και ανεξήγητη ελευθερία, ένα αίσθημα λαχτάρας να δεις όλο και πιο πολλά πράγματα..
Με το να ταξιδεύει κανείς σε ξένες χώρες μαθαίνει τόσα πολλά τόσο για την χώρα την οποία επισκέπτεται αλλά και για την δική του αφού εκτιμά τον πολιτισμό την γλώσσα και τον τρόπο ζωής της..

Οι χαρές τις ζωής, όπως εγώ τις βλέπω.

Οι χαρές τις ζωής κρύβονται σε πολλά και απλά πράγματα της καθημερινότητας μας.. Οι φίλοι μας που θα μας συμπαρασταθούν σε όποια δύσκολη στιγμή και θα μας κάνουν να αισθανθούμε όμορφα, η οικογένεια μας, μία βόλτα, μία καλή κουβέντα, ένα οικείο πρόσωπο, μία συζήτηση πάνω σε ένα θέμα.. Ακόμα και ο καφές που θα πιούμε, το κρουασάν που θα μοιραστούμε, η χειρονομία βοηθείας, το κους-κους στο μπαλκόνι και το δροσερό αεράκι του καλοκαιριού συμβάλλουν στην ψυχική ευεξία..Ακόμα και αυτά που μας φαίνονται ασήμαντα: το κρύο νερό που θα πέσει πάνω μας και θα μας προκαλέσει ένα συναίσθημα "ανατριχίλας" και ο ήλιος που θα μας χτυπήσει κατάματα κάνοντας μας να δυσφορήσουμε προς στιγμήν.. 'Ολα αυτά που τα θεωρούμε απλά και δεδομένα είναι αυτά που πραγματικά μας κάνουν να νιώθουμε όμορφα, αυτά, για τα οποία αδιαφορούμε, μπορούν να μας δώσουν να καταλάβουμε το νόημα της ζωής αρκεί την επόμενη φορά να προσπαθήσουμε να τα δούμε με "άλλο μάτι"..

Μόδα & Στιλ, παροδικότητα & μονιμότητα.

Οι πιο πολλοί ίσως γνωρίζουν ότι η μόδα "πάει και έρχεται" ενώ το στιλ είναι μόνιμο και προσωπικό. Η μόδα προωθείται από μεγάλους οίκους που οι περισσότεροι έχουν ως σκοπό την διαφήμιση, αρκετές φορές μας περνάνε το "άσχημο" ως ωραίο μόνο και μόνο επειδή είναι δικό τους. Καλό θα ήταν από μέρους μας να είμαστε επιφυλακτικοί και να έχουμε κρίση και άποψη.. Φυσικά και είναι ωραίο να έχεις ένα ρούχο επώνυμης μάρκας, σου δίνει κύρος, αλλά σε 3-4 μήνες θα "φύγει" απ'την αγορά και θα  θεωρείτε last year. Απ'την άλλη το στιλ είναι προσωπικό και δεν εξαγοράζεται από κανέναν οίκο μόδας. Μένει στον χρόνο και διαμορφώνεται όπως εμείς θέλουμε, ακόμα εκφράζει την προσωπικότητα και τον χαρακτήρα του κάθε ανθρώπου!

Για μένα οι οίκοι μόδας είναι ιδεο- δότες, μπορούν να δώσουν κάποιες ιδέες και εμείς να τις αξιολογήσουμε προσαρμόζοντας τις στα δικά μας δεδομένα, Επίσης μπορούμε να προσθέσουμε μία δική μας πινελιά ,η οποία άλλωστε χαρακτηρίζει και το στιλ του κάθε ανθρώπου, έτσι ένα ρούχο το κάνουμε να φαίνεται ξεχωριστό και όχι κοινό.

Η μόδα κάποτε θα φύγει και θα ανακυκλωθεί περιοδικά ενώ το στιλ θα μείνει και θα μας χαρακτηρίζει για όλη μας την ζωή..

Ο Σεβασμός & η Εμπιστοσύνη χρόνια χτίζονται και σε δευτερόλεπτα καταρρέουν!

Ένα πράγμα που μου την "δίνει" είναι η εκμετάλλευση, σε οποιαδήποτε μορφή και αν είναι αυτή. έχω ανεκτικότητα, δείχνω καλοσύνη, και πάνω απ'όλα σέβομαι τα θέλω και τα πρέπει του άλλου.
Όταν λοιπόν κάποιος εκμεταλλεύεται όλα αυτά τα παραπάνω και με θεωρεί δεδομένο προβάλλω κάποια αντίρρηση/αντίσταση. Δεν μπορώ να δεχθώ ότι κάποιος παίζει μαζί μου, και όταν θα καταλάβω ότι συμβαίνει κάτι τέτοιο δυστυχώς νευριάζω τόσο πολύ που μπορεί να πω πράγματα τα οποία θα μετανιώσω.Ακόμα δέχομαι τα λάθη μου και προσπαθώ να μπω στην ψυχολογία του άλλου και να ταυτιστώ για να δω πως αισθάνεται. Αυτό που δεν μπορώ να δεχθώ όμως είναι να μου λένε ότι έχω άδικο ενώ ξέρω πολύ καλά ότι κάτι τέτοιο δεν ισχύει.
Σεβασμό λοιπόν θεωρώ να εκτιμάς την προσωπικότητα του άλλου, τις ανάγκες του, τα πιστεύω του και το πως μπορεί να νιώσει με την συμπεριφορά σου..
Ευχαριστώ που διαβάσετε το κείμενο και ελπίζω να μην σας τύχει κάτι τέτοιο..

Πως καταλαβαίνεις ότι δεν έχεις με ποιόν να βγείς (και είναι Σάββατο)

Σήμερα ομολογώ πως ήταν μια ταραχώδης ημέρα και θέλω να ξεσκάσω..Νομίζω ότι ένας καφές θα ήταν αρκετός.

Είναι Σάββατο απόγευμα και ψάχνεις κάποιον να βγεις.

Όταν λοιπόν η κολλητή σου έχει επισκέψεις και δεν μπορεί να φύγει, όταν ο κολλητός σου έχει να πάει σε γενέθλια. Τότε είσαι μερικώς μόνος.

Το μόνο που μπορείς να κάνεις είναι να κοιτάξεις τις επαφές σου και να δείς τι "παίζει".

Έχοντας ξεψαχνίσει όλες τις επαφές δίχως αποτέλεσμα, όλοι είναι απασχολημένοι, είσαι πλέον ολικώς μόνος και σκέφτεσαι δύο πράγματα:

1) ή με αποφεύγουν

2) όντως έχουν κάποια άλλη δουλειά..

Συνεπώς καταλήγεις σε ένα συμπέρασμα: 

Θα κάτσεις μέσα και θα δεις ταινία με αγκαλιά τα pop corn!

ναι ναι ναι άλλο ένα Σαββατόβραδο θα κάτσω μέσα...