Και ποιο είναι το μέλλον μας?

Είμαι 16 και έχω κάποια όνειρα όπως και η πλειοψηφία των εφήβων. Θέλω να περάσω σε κάποια σχολή ώστε να ξέρω ότι θα αποκαταστηθώ επαγγελματικά στο μέλλον. Όμως τι γίνεται όταν το κράτος το ίδιο μου το στερεί αυτό? Δεν ήταν επιλογή μου να φτάσουν τα πράγματα μέχρι εδώ και δεν φταίω εγώ που κάποιοι κατακρεούργησαν το κράτος και τον θεσμό του κράτους. Τι και αν εμείς ήμαστε οι θεμελιωτές της δημοκρατίας? Δεν μου λέει κάτι γιατί πλέον δεν υφίσταται. Ο  "Χ" και ο "Ψ" πολιτικός φρόντισαν για αυτό.. Επανέρχομαι στο μέλλον μου, όχι μόνο το  δικό μου αλλά και χιλιάδων άλλων νέων, τι θα απογίνουμε? θα πρέπει να ξενιτευτούμε για να μπορέσουμε να ζήσουμε? Υπάρχουν παιδιά με τόσα πτυχία, σπουδές, γνώσεις που δεν έχουν ΔΟΥΛΕΙΑ. Αφού δεν έχουν αυτοί γιατί να έχω αργότερα εγώ?
Μήπως τελικά το εκπαιδευτικό σύστημα δεν λειτούργησε? τόσα ερωτήματα, τόσες έννοιες... Σε 2 χρόνια δίνω πανελλήνιες αλλά ποιος ο λόγος να "ξεπατωθώ" στο διάβασμα αν ξέρω ότι αργότερα δεν θα έχω δουλειά? δώρον άδωρον! Το μόνο που μπορώ να ελπίζω είναι ότι κάποια μέρα τα πράγματα θα αλλάξουν όχι μόνο για την δική μας την γενιά αλλά και για τις επόμενες..