Συνήθως οι άνθρωποι που δεν βρίσκουν κάτι ενδιαφέρον στη ζωή καταφεύγουν στην Πύλη. Σ'αυτό το χρωματιστό τετράγωνο κουτί που σε περνάει στον άλλον κόσμο. Εκεί κανείς δεν μπορεί να σε βλάψει σωματικά, εκεί με ένα μόνο κλικ κοιμήθηκες, με άλλο ξύπνησες. Αν δεν έχεις διάθεση δεν μιλάς, αν δεν θέλεις να σε βλέπουν μπορείς.. Άνθρωποι που απλά μπαινοβγαίνουν στην Πύλη για διασκέδαση, άνθρωποι που δεν μπορούν να ζήσουν χωρίς αυτήν. Όλοι είναι εκεί, καλοί, κακοί, μεγάλοι, μικροί μόνο που εκεί, εσύ επιλέγεις, εσύ τους αφήνεις να μπουν στην "ζωή" σου. Ξέρεις όμως ότι είσαι μόνος, με μοναδική παρέα το χρωματιστό κουτί. Η δημοτικότητα σου ανεβαίνει αλλά η κοινωνικότητα κατεβαίνει, χάνεις κάθε ενδιαφέρον, αποσυντονίζεσαι, απομακρύνεσαι, χάνεσαι ολοκληρωτικά... Ας το δούμε αντίθετα: Μήπως ο κοινωνικός άμεσος και έμμεσος περίγυρος σε οδήγησε στην Πύλη; Όταν όλοι σου γυρνούν την πλάτη και η αναζήτηση της ευτυχίας έγκειται σε πράγματα πέρα από το "όριο" ; Όταν η αγάπη που εισπράττεις είναι μόνο από την οικογένεια; Τότε αναζητάς την αγάπη, την ευτυχία, την συμπόνοια και την επιβεβαίωση μέσα στην Πύλη. Πολλές φορές το εισπράττεις και ισχύει, άλλες το εισπράττεις και δεν ισχύει. Τις περισσότερες όμως φορές πληγώνεσαι. Όσο πιο πολύ σε πληγώνουν τόσο πιο πολύ εθίζεσαι.. Η Πύλη είναι ανοιχτή όλες τις ώρες, εκεί δεν υπάρχει ύπνος μόνο ξάγρυπνοι φύλακες της. Πιστεύεις ότι σου κάνει καλό; ότι σε βοηθά να ξεφύγεις; Αν περάσεις δύσκολα θα πεις "Βγαίνω" , και αν τα καταφέρεις η Πύλη σου δίνει την ευκαιρία να ξαναξυπνήσεις πάλι μόνο με ένα κλικ. Είσαι αθάνατος, δύσκολα θα "πεθάνεις". Θα κάθεσαι μπροστά στο φως περιμένοντας τον ήχο, το πέταγμα, συνεπώς την επιβεβαίωση. Θα έρθουν; Πόσο αντέχεις; Μην μπαίνεις στην Πύλη, μπες στην ζωή. Κάνε το "κλικ" από θέληση, όχι από αναγκασμό.
Εκείνοι που εθίζονται και καταφεύγουν στην Πύλη πιστεύω, όπως λες και εσύ Τάσο, πως όντως φτάνουν σε αυτό το σημείο στην προσπάθεια τους να βρουν κατά κύριο λόγο κάτι που τους λείπει απτήν πραγματικότητα που ζουν. Όμως αν συνειδητοποιείς ότι ο κοινωνικός περίγυρος σε απομακρύνει και περιθωριοποιείσαι? (άθελα σου βεβαία γιατί κάνεις μας δεν επιδιώκει την μοναξιά) Όταν δεν βρίσκεις την ευτυχία που ψάχνουν όλοι απεγνωσμένα στην ζωή τους λογικό δεν είναι να καταφύγεις εκεί? Και αυτό διότι γνωρίζεις ότι αυτή η “ζωή” που σου προσφέρει το θεοποιημένο κουτί είναι ένα πλαστό, κακής ποιότητας αντίγραφο της ευτυχίας παρμένης από μια πλευρά της πραγματικής διάστασης της ζωής ντυμένης στα καλά της. Παρόλα αυτά γνωρίζεις ακόμη ότι κ αυτού του είδους η ευτυχία παραμένει ευτυχία κι ας μην είναι ότι καλύτερο. Είναι μια φυγή απτήν εαυτό σου, απτήν πραγματικότητα. Εκεί δημιουργεί ο καθένας τον εαυτό του απτήν αρχή. Εκεί επιλέγεις ποια πλευρά του εαυτού ςου θα προβάλλεις, σαν τι άνθρωπος θα εμφανιστείς φορώντας συνήθως την μάσκα της ανωνυμίας. Η συζήτηση αρχίζει και σταματήσει όποτε θελήσεις. Παράλληλα η διαπροσωπική επικοινωνία έχει εκλείψει ενώ επικρατεί το «γραπτώς». Όταν δεν σου αρέσει ένα σχόλιο το διαγραφείς με ένα κλικ, τόσο απλά! Οι προσθήκη φίλων θυμίζει περισσότερο συλλογή από γραμματόσημα .Αλλά εσύ επιλέγεις, εσύ έχεις τον έλεγχο και από αυτή τη δήθεν παντοδυναμία δύσκολα ξεκολλάς… Γενικά υπάρχουν συνθήκες που σε οδηγούν εκεί και δεν μιλάω για όσους μπαίνουν σε αυτόν τον νέο «κόσμο» λόγω επίδρασης της μαζικοποίησης και του μιμητισμού
ΑπάντησηΔιαγραφή